Nie ma wątpliwości, że bez sprawnej czynności rąk trudno jest dziecku osiągnąć odpowiedni poziom samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego.

Mała motoryka to wszelkie czynności wykonywane przez palce i dłonie. Doskonalenie małej motoryki odbywa się od najwcześniejszych lat życia dziecka, początkowo jest to tylko umiejętność chwytania zabawki, następnie układanie klocków, rysowanie, czynności samoobsługowe, aż w końcu bardziej precyzyjne czynności takie jak sznurowanie butów czy odpowiedni chwyt przyrządu pisarskiego i np. rysowanie szlaczków. Niestety czasami mimo dogodnych i niejednokrotnie stymulujących warunków w życiu dziecka, zdarza się, że dzieci wykazują zaburzenia w zakresie małej motoryki. Nie należy ich bagatelizować, ponieważ nie miną same, a będą się nawarstwiać.

Do najczęstszych trudności, jakie występują u dzieci z opóźnioną motoryką małą zaliczamy:

– problemy w zakresie czynności samoobsługowych (ubieranie się, wiązanie butów, zapinanie guzików, przekładanie ubrań ze strony lewej na prawą);

– brak samodzielności w trakcie spożywania posiłków;

– wyraźna niechęć do czynności manualnych (rysowanie, malowanie, lepienie, nawlekanie, układanie);

– nieprawidłowe napięcie mięśniowe;

– zbyt wolne lub zbyt szybkie tempo w trakcie wykonywania zadań;

– niski poziom graficzny pisma, prac plastycznych;

– zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej;

– zaburzone planowanie motoryczne;

– niezręczność ruchowa;

– niechęć do dotykania nowych, nieznanych faktur i przedmiotów.

Dzieci z zaburzeniami w zakresie motoryki małej, powinny brać udział w zajęciach korekcyjno kompensacyjnych oraz w terapii ręki. Zajęcia takie powinny być poprzedzone dokładną diagnozą, aby terapeuta wiedział, w czym tkwią największe trudności i aby mógł dopasować indywidualnie plan terapii do konkretnego przypadku. Ważne jest, aby zaczynać pracę od czynności „prostych”, aby w końcu skupiać się na zadaniach bardziej złożonych.

 Czynności z zakresu motoryki małej pobudzane są przez naśladowanie, percepcję, motorykę dużą, a przede wszystkim koordynację wzrokowo- ruchową. Podstawowymi umiejętnościami rozwijanymi w trakcie doskonalenia motoryki małej są:

– kontrolowane ruchy rąk i palców; – chwytanie przedmiotów jedną ręką bez pomocy;

– manipulowanie przedmiotem w celu wykonania zadania;

– skoordynowane używanie obu rąk.

Od rozwoju motoryki małej zależny jest pomyślny rozwój umiejętności samoobsługi, rysowania, pisania i artykulacji.

Zajęcia terapeutyczne przeznaczone są przede wszystkim dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których zauważa się nasilone trudności w utrzymaniu odpowiedniego poziomu graficznego pisma i ruchami precyzyjnymi rąk.

 Podczas zajęć dzieci wykonują liczne ćwiczenia, których nadrzędnym zadaniem jest usprawnianie motoryczne w zakresie dużej motoryki i odpowiednich ruchów ręki dziecka (lewo- i praworęcznego) oraz rozwijanie  precyzji ręki i oka (koordynacji wzrokowo – ruchowej).

Terapia ręki ma na celu:

– usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców,

– wyuczenie zdolności skupienia uwagi, patrzenia,

– wzmacnianie koncentracji,

– poprawę koordynacji wzrokowo-ruchowej,

– ukształtowanie umiejętności przekraczania linii środkowej ciała,

-opanowanie prawidłowego chwytu narzędzia pisarskiego

– dostarczanie wrażeń dotykowych i poznawanie przez dziecko różnych kształtów i struktur materiałów oraz ich rozróżniania,

– zachowanie właściwej pozycji ciała podczas wykonywania zadań grafomotorycznych

Ćwiczenia dobierane są indywidualnie do potrzeb i sprawności każdego dziecka.